เลยเปิดเรื่องนี้ดูกันอีกรอบ ตอนแรกคุณยายก็จำไม่ได้หรอก ดูๆ ไปประมาณ 15 นาที บอกว่า
"เอ เรื่องคุ้นๆ เหมือนเคยดูแล้วเลย" ช่ายค่ะ เราดูแล้ว แต่หนังดีมากจนดูได้อีก เรื่อยๆ
มีความหวังเป็นเรื่องดี ดูเฟรนพูดอย่างนั้น
แอนดี้ ดูเฟรน หนุ่มธนาคารอนาคตไกล ที่ต้องจำคุกตลอดชีวิต ด้วยข้อหาฆาตกรรมภรรยาและชู้รักของหล่อน ทั้งๆที่ไม่ได้ทำผิด แต่หลักฐานมัดตัว ปี 1949 ยังไงก็ไม่รอด ถ้าเป็นสมัยนี้นะ ทนายช่วยได้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงทีม CSI หรอก แค่นักสืบเก่งๆ ก็พิสูจน์หลักฐานได้แล้ว 
The Shawshank Redemption
ดึงภาพฉากจำมา
ดูจบแล้วรู้สึกดี
จะยังไงก็ตาม จงมีความหวัง เป็นคนดี แล้วก็ชัดเจนให้แน่ว่าจะทำอะไรกับชีวิต แล้วเราจะทำได้ แต่ว่า ต้องเป็นคนดีนะ
อีกอย่าง ไม่เคยเห็นลุง มอร์แกน ฟรีแมน หนุ่มกว่านี้อีกแล้ว ฮ่าๆๆ
เป็นหนังประเภทที่ ไม่ต้องตำหนิ อะไรน่ะ เฮ้ย สนุกไปกะหนังเหอะ ถ้าดูแล้วสนุก ก็จบ จะติติงอะไรเขานักหนา
บางที ก็มัวดูแต่มุมกล้องเอย บทภาพยนตร์เอย การแสดงเอย จนทำให้เสียอรรถรสของหนังเรื่องนั้นๆ ไป เมื่อก่อนพยายามศึกษา พยายามเข้าใจ ว่าทำไมต้องถ่ายแบบนี้ อะไรแบบนี้ วิจารณ์ซะ
เดี๋ยวนี้ ไม่เอาแล้ว เหนื่อย เขาทำออกมาให้ดู เราก็ดูไป สนุก ชอบ จบ
ถ้าดูแล้วเราหลุด หลุดคือ เดินไปเดินมา ไม่ได้ตั้งใจดู คิดเรื่องอื่น เดินไปชงอะไรกิน หาขนมมากินบ้างอะไรบ้าง อาการอย่างนี้ เรียกว่า หนังเอาเราไม่อยู่
เราถึงมานั่งคิดว่า เออ เพราะอะไร ยืดไปรึ เราไม่ชอบ ทำไมหนังถึงไม่ให้ความรู้สึกอะไรกะเรามากนะ เสียดายหนังดีๆบางเรื่องเหมือนกัน เนื้อเรื่องสำคัญอ่ะดีเลย น่าสนใจมาก แต่กลายเป็นว่า หวงบท พูดเยอะ ไม่ยอมตัด ตัดแต่ไม่ยอมทิ้ง หนังยาวไป แล้วบางที มันไม่มีจุดเชื่อมระหว่างเรื่องที่น่าจะใส่เข้ามา ก็เลยคิดว่า อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง อะไรงี้ น่าเสียดาย
กลับมาต่อที่เรื่องเรา ดูเฟรนถามว่า ความหวังมันน่ากลัวตรงไหน ทำไมจะต้องหยุดหวัง นี่เขาติดคุกตลอดชีวิต2เท่านะ ยังไม่หมดหวังเลย โดนทำร้ายไม่รู้เท่าไหร่ ก็ยังมองโลกในแง่ดีได้ แล้วทำไมคนปกติอย่างเราๆ ถึงได้มองโลกในแง่ร้ายนักนะ ถ้าเปลี่ยนทัศนคติได้ละก็ มันก็จะต้องมีกสักทางสิ ที่อะไรๆ ก็จะดีขึ้น จริงไหมคะ ?
